Optimot. Consultes lingüístiques - Llengua catalana

ablanir

1 1 v. tr. i intr. pron. [LC] Estovar 1. La calor ablaneix la cera. La cera s'ablaneix amb la calor.
1 2 v. tr. [LC] Mitigar, suavitzar. Ablanir la tristor.
2 v. tr. [LC] Apallissar, colpejar.
Institut d'Estudis Catalans
Abreviacions